بعضی چیزهارا باید

 سروقت خودش داشته باشی ، 

وقتش که بگذرد

 دیگر بود و نبودش برایت فرقی نمیکند 

چون به نبودنش عادت کرده ای

 و یاد گرفته ای چگونه بدون اینکه

 داشته باشی أش ، زندگی کنی....

بعضی چیزها ، مثل  حس ها

 و تجربه ها ؛ دوره ی خاص خودش را دارد ‌‌..

مثلأ یک دوره ای آدم دوست دارد عاشق باشد ...مثل خیلی های دیگر کادو بخرد ، ذوق کند ، برای کسی مهم باشد...

وقتی نیست ، زمانش که بگذرد دیگر فایده ای ندارد...کم کم  به تنها بودن میان جمعیت بزرگ دو نفره ها عادت میکنی و یاد میگیری تنهایی حال خودت را خوب کنی 

اینکه میگویند

 عشق تاریخ مصرف ندارد 

و پیروجوان نمی شناسد ، درست...

اما عاشق شدن در بیست  سالگی با عاشق شدن در چهل سالگی قابل مقایسه است !؟! آدم یک چیزهایی را سر وقت خودش باید داشته باشد 

وقتی سرزنده و شاد است 

وقتی جوان است 

یک چیزهایی مثل عشق و حس و حال عاشقی 

وقتش که بگذرد ، رنگش خاکستری میشود 

و شاید هرگز نتوانی تجربه اش کنی ، هرگز ..